خدايي حرف سنگين بود. ديشب از منبر يه اهل دلي هم دقيقا همينو شنيدم، بحثشون درباره قرباني کردن حضرت اسماعيل بود که تا حالا چند نفر رو ديديد که حاضر باشن خودشون پاشن برن دلبستشونو قرباني کنن اونم نه با سم و از راه دور بلکه با چاقو به دست خودشون. اينکه چند نفر رو ديديد که وقتي تو اين کار موفق نميشن چاقو رو بکوبند زمين؟؟

نتيجه آخر بحثم اين بود که بايد آمادگي فدا کردن عزيزترين ها رو از حالا کسب کنيم که اون موقع دچار فکر نشيم. درد رو بايد از الان حس کرد تا بتوان در لحظه مورد نظر عکس العمل درست داشت و اسماعيل رو قرباني کرد