• وبلاگ : زير سايه آفتاب
  • يادداشت : «هدف» يا «آرزو»؟! مساله اين است!
  • نظرات : 0 خصوصي ، 6 عمومي
  • mp3 player شوکر

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    سلام
    چه چالش جالبي!
    -به نظر من هدف «داشتني» است و آرزو «دست يافتني». يعني قرار نيست ما به هدف هامون برسيم بلکه ميتونيم اعمال و رفتارمون رو بواسطه داشتن يک هدف به شکل خاصي انجام بديم.
    -داشتن هدف بين خدا و انسان مشترکه اما آرزو مختص انسانه چون ناشي از نقصه.
    - دستيابي به آرزو معيار سنجش مشخصي داره اما هدف اينطور نيست. مثلاً من ميگم که ميخوام بنده ي خوبي براي خدا باشم و ميخوام شهيد بشم.
    خب بنده ي خوب بودن يک هدفه و شهادت يک آرزو.
    تا روزي که من در راه خدا کشته نشم به آرزوي خودم نرسيدم. اما هر روز که براي بندگي خدا تلاش ميکنم يعني در راستاي هدفم قدم برداشتم و به قول شما اگر همون روز بميرم احساس خسران نميکنم.
    پاسخ

    سلام ببخشيد چرا قرار نيست به هدفامون برسيم؟! من اعتراض دارم! :| / برام اين قسمت فرمايشتون بسيار جالب بود که فرمودين: آرزو داشتن ناشي از نقصه! جالبه. ممنون تا حالا اينجوري سه بعدي به قضيه نگاه نکرده بودم! :) اما با اين قسمت که هدف بين انسان و خدا مشترکه مخالفم! نوعا متفاوته؛ البته مطمئنا منظور جنابعالي اين بوده که هر دو در هدف دار بودن مشترکند. درسته؟!/ اگر منظورتون در مورد مساله سنجش و معيار نسبي و مطلق بودنه، بنده با فرمايشتون موافقم: با اين توضيح که من در يک بازه زماني معين مي تونم به صورت مطلق بگم به آرزويي رسيدم يا نرسيدم؛ اما در مورد هدف اين طوري نيست؛ البته اين مساله وقتي صد درصد درسته که اهداف و آرزوهاي والايي مثل مثال هاي شما مد نظر باشه! در موارد ديگه مثل آرزوهاي مادي يا خيلي از آرزوها و اهداف معنوي اين مساله صحيح نيست! (به لحاظ تئوريک عرض مي کنم؛ همه اهداف و آرزوها که مثبت نيستند!!!) ببخشيد هنوز مواردي هست که به نظرم مي رسه؛ اما ديگه خيلي پرنويسي کردم! ببخشيد :)